Bedrijfshockey | BDO - De Startende Tandarts: 3-7

🏑 Hiep hiep hoera!! 🏑

Men zegt weleens dat winnen nooit went. Nu konden we deze wedstrijd van 15 oktober sowieso niet verliezen daar iemand jarig was. Nu zijn er natuurlijk wel vaker mensen jarig, maar dit was toch wel een geval speciaal. Sterker nog, deze jarige Job had in eerste instantie gezegd er niet bij te kunnen zijn vanwege zijn verjaardag…

Maar de binding met ons o zo leuke en gezellige mixed bedrijfshockeyteam bleek na drie glorieuze wedstrijden toch dermate sterk te zijn dat Floris Hartman op 5 oktober meldde toch graag mee te willen doen. En als het even kon, koninklijk geflankeerd door oudgedienden Hessel en Thomas (oud-Favervuta P in een ver ver verleden).

Met onze nieuwe en superfitte aanwinst Susanne op linksachter, Misha, Pien en Lauren als centraal driemansblok achterin en Dewi op rechts werden de aanvallende intenties van BDO vrijwel direct (en het grootste gedeelte van de wedstrijd) lamgelegd. Maarten had z’n soepele draai weer gevonden en legde er al zigzaggend 3 in het netje. Spitsenduo Hessel/Annecarlijn en middenvelders Gabriel/Anne deden hun uiterste best feestvarken Floris met diverse koningsassists te bedienen, echter wist ons lievelingsdier deze maar niet te promoveren tot doelpunt volgens het ‘final touch’ principe. Beginnen de jaren dan toch te tellen?

Het was dan ook tot in de dying last seconds van de wedstrijd dat Hartman, zoals menig tegenstander hem inmiddels kent, het met oerkreten van geluk uitschreeuwde toen hij eigenlijk z’n verjaardagsgoal te pakken had: in een ultieme poging op het scorebord te verschijnen, demarreerde hij tot ongeloof van velen vanaf de eigen 23-meterlijn al cross het veld over om drie tegenstanders op kopcirkel in de luren te leggen met een subtiel en gecontroleerd Bergkampje. Het ziedendharde forehandschot dat al vallend (met rechterbeentje voor) in de linkerkruising verdween legde BDO definitief over de knieën en had een staande ovatie van heel AHBC tot gevolg dat tot ver buiten het Wagener Stadion te horen was!

Tot zover de beschrijving van Floris’ virtuele verjaardagsgoal wat leidde tot een degelijke 3-7 eindstand (geen dubbele cijfers deze keer). Overigens is het inmiddels wel een bekend verschijnsel dat tegenstanders ons op zeker moment oprecht vragen of we ook voor onze wedstrijden trainen. Met coachingstermen als ‘in je rug’, ‘guard’ of ‘stap maar’ lijkt het alsof we soms al jarenlang samenspelen. Maar schijn bedriegt want onze eerste training moet nog altijd komen, maar stel je eens voor als we wel zouden trainen…

Topscoorders van de avond: Maarten (3), Annecarlijn (2), Hessel (2) en niet te vergeten Floris met zijn prachtige virtuele verjaardagsgoal (die overigens niet meetelt voor het topscorersklassement maar voor deze keer wel wordt vermeld).

Wel hands down voor de Limburgse verjaardagsvlaaien die hij had meegebracht en waarvan we de laatste restjes met behulp van onze vrienden van de Koninklijke Industrieele Groote Club hadden opgesmikkeld in het altijd gezellige clubhuis van AHBC, dat naar eigen zeggen ooit het tijdelijke onderkomen van Lauren was. Verdere bijzonderheden? Stephan die weer eens wat thuis had laten liggen en nu met een kinderstick (weliswaar geen zaalstick deze keer) op het veld verscheen. Al met al wederom een memorabele wedstrijd waarbij we, geflankeerd door Raadsheeren, de Associatie Nederlandse Tandartsen - ANT en Vertimart, nog altijd uitstekend op schema liggen om de herfstcompetitie als numero uno af te sluiten. Toi toi!

---

Topscorers:

Maarten 14 (+3) 
Floris 7 (+ virtuele verjaardagsgoal)
Annecarlijn 7 (+2)
Hessel 6 (+2)
Gabriel 5
Bob 3
Frédérique 2
Ruurd 1
Robert 1
Misha 1